Entradas

Mostrando entradas de 2009

O espíritu do Nadal

Imagen
Acontece cada ano que ante estas festas hai uma transformaciom especial que nos obriga a mostrar valores que temos gardados para festas especiais. Habería que determinar em todo caso, cal é o tempo preciso para que lhe sigamos chamando “valores”, pois nom imagino ser respetuoso, amabel ou tolerante um día ao ano e nada máis, e seguir considerando que temos eses ou outros valores. Pero o tema que me ocupa agora está dirigido ao lugar que queremos dedicarlhe a cada pessoa que nos arrodea, a cada situazom que nom nos afecta directamente ou a cada circunstancia na que puderamos ajudar se tiveramos boa vontade delo. Por iso penso que o ejemplo do nascemento de Jesús nom pode ficar no esquecemento, a pesar de que está envolto numa morea de luces, consumo e agasalhos. Este modelo do que estamos a falar quizáis esté moi emperifolhado com palavras finas, a modo de manto de pureza, pero o que se está decindo no relato bíblico é que Jesús nasceu numa corte. Todos sabemos que alí cheira mal, e que

Pequenos músicos

Um ano máis, cheos de medos e inquedanzas, as nenas e os nenos de educaciom infantil das escolas galegas encherom as aulas de ilusións e novos retos para um futuro a longo prazo. Todas a mestras e mestres desta especialidade tam pouco valorada, tenhem moito máis que a paciencia e a vocaciom propia que o seu tabalho require. Posúem uma preparaciom continua, ao longo da vida, froito da dedicaciom aos máis pequenos e da entrega pessoal, que demasiadas veces pasamos por alto. Uma mestra de educaciom infantil tem que saber fazer de todo para que os nenos nom aborrezam a escola; cambiar de actividade cada pouco tempo, crear hábitos positivos nos nenos, manter um umbral sonoro na clase que facilite o trabalho no grupo, e sobor de todo jogar, jogar e jogar, posto que a través deste recurso os nenos aprendem case todas as cousas. Durante algum tempo a educaciom infantil transitou nesta nossa Galiza polos caminhos da improvisaciom, coa carencia dum curriculo que desenvolvese a LOE,(d

POSIO

Imagen
Hai moito tempo que tinha interés em possuir uma desas revistas que fixerom historia neste Ourense de hai 50 anos, como foi Posío- arte e letras, que marcou a continuidade da revista POSIO de 1945. Por moito que tinha procurado polas canles habituais de livros e revistas de segunda mau, nunca tinha topado nenhuma. Nem siquera em alguma desas bibliotecas privadas que de cando em vez, podemos mercar algo rancio, ao seres rexeitado polos seus donos; bem por falha de espazo, bem por nom aprezar o que tenhem. Porem, no rastro deste mes de setembro, no marco fabuloso da Praza Maior, e a um prezo justo, puidem fazer o meu sonho realidade. Estaba para mim, pero quero que sexa para todos vostedes tamem, por iso periódicamente irei publicando no blog, “O recuncho de Carnicero”, as partes máis salientabeis desta fermosa revista, com graburas de Manuel Prego de Oliver e artigos de moita importancia que rescatam capítulos da historia de Ourense, como o escrito por José Ramón Fernández Ojea (Benchos

La sinceridad de la derecha

Dentro de lo variopinto de la pluralidad y la diversidad existe la máxima de que todo está inventado y reutilizado y que no hay nada nuevo que nos pueda sorprender. En efecto, casi todo es cíclico, si atendemos a la naturaleza, y a algunos les ha dado por insistir que la historia también lo es. Más aún, los radicales piensan que es ciertamente pendular, expresando de esta forma los extremos a los que se puede llegar. Todo esto viene a colación y referido a la incertidumbre que se nos aproxima con la debacle económica que nos oprime. Nadie quiere apostar en firme por los demás y el modelo productivo está en entredicho. Por otra parte está la parte de los que opinan y no tienen nada que decir. Una y otra vez se repiten argumentos parecidos para tratar de convencernos de que lo evidente ( que lo que sube , baja), no es tan cierto como a nosotros nos parece. Concretando. Ante la falta de unión en las medidas a tomar, la derecha en nuestro país es mucho más práctica y sincera que el grupo f

El misticismo de Rilke

En días pasados cité al poeta de lengua alemana, Rilke, nacido en Praga en 1875, en relación a su visión del paisaje desde su punto de vista poético, y ahora quiero resaltar su peso específico en cuanto al misticismo que transmite en sus obras. Comenzaré por tratar de formalizar una definición de misticismo (del latín mysticus), escapando de las ya conocidas por considerarlas vulgares y circunscritas al abuso del lenguaje. Defino misticismo como el intento por parte del ser humano, de trascender desde lo inmanente a lo infinito y eterno. Es debido a lo finito del hombre que buscamos por diversas medios la forma de llegar a asimilar el hecho de que la muerte está presente y es contingente a una razón que busca lo infinito e intenta llenar ese vacío interior de cada uno. Buceando en las obras de Rilke observo con perplejidad la belleza de sus poemas y la influencia del Coran por un lado, sin olvidar el Nihilismo por otro. En su libro de oraciones, tambien denominado Libro de

SINDICATOS e “SINDICALISTOS”

Entre livros, recortes de jornais, revistas e outros papéis o outro dia topei referencias do labor dalgúns mestres galegos, e em concreto, na provincia de Ourense. Topei tamem, no internet, listados de companheiros que derom a sua vida pola liberdade e a defensa do ensino nom sectario e laico e pola dignificaciom do docente, em tempos moi diferentes aos de hoje. Curiosamente moitas desas reivindicacións seguem a ser as mesmas que as de agora, ainda que os que as defendam tenham varias estrategias contrapostas. Uns ponhem as demandas como escusa para ter máis afiliados e outros dedicam as suas vidas ao servizo dos demáis, defendendo os intereses laboráveis dos docentes ante uma Administraciom moitas veces insensivel e excesivamente burocratizada. Quizáis por éstas e outras causas o profesorado está um pouco farto de promesas e em ocasións metem a todos na mesma “albarda de aproveitados”, ao resultar imposível saber, a priori, quem negocia racionalmente e quem se suma ás negociacións que

Paisaxe e Cultura

Um día calquera, sem querelo, acontecem cousas que nom esperas e consegues livros que ja som historia. Pero nom tería sentido falar do livro titulado “Paisaxe e Poesía” publicado en 1955 pola editorial Galaxia, se nom hoube-se posibilidade de que quem queira leelo, poida fazelo. Assim podo dicer que na Rede de Bibliotecas de Galiza podemos topalo co Rexistro: 8532. Describilo como uma delicia é pouco. Quizais sexa um deses livros que pouca gente lee ao tratar-se dum conjunto de ensaios, relacionados coa paisaxe galega. Se fose novela tería máis público, porem o seu contido é denso e profundo. O primeiro dos ensaios é de D. Ramón Otero Pedrayo e nel expresa magistralmente a idiosincrasia galega no seu conjunto. Nom esquece ao povo marinheiro e establece relacións coa cosmología, a matemática e coa música. Vale a pena transcribir parte do texto no que define o proceso primaveral na Nosa Terra: “... preludio de ordenación cósmica, preparación do cadro xeométrico; ensaio de co

O suicidio na Primavera

Nom deixa de ser curioso que o tema do que quero falar hoje sexa um deses que está presente na mente de case todos, e dos que nom fala case ninguém. Ao longo da literatura, entre novelistas e poetas, o suicidio está exposto como soluciom ou melhor dito, como resoluciom a um cúmulo de circunstancias pessoales e sociais. Por ponher algúm ejemplo lembro ao Cibram, declarando ante o juiz, na que sexa quizáis a melhor novela escrita en lingua galega, na Esmorga de Blanco Amor, e como decide tomar o caminho do suicidio polo que aparentemente puidera ser uma parvada para os que nom queiram mergulha-se na novela. Por outra parte, e por citar a alguem conhecido, lembro a Samsom. Esta personagem com responsabilidades políticas, foi juiz de Israel, quiso suicidar-se movendo as columnas que sostinham o templo dos Filisteos. Moitos exegetas prefirem dicer que foi um sacrificio pessoal, pero cháme-se-lhe como queira, planificou a sua morte e os galegos cremos que a morte sempre quere ficar bem...

Dónde comprar el libro "Pioneros protestantes en la Atenas de Galicia"

Librería TORGA Rúa da Paz, 12 32005 Ourense

ANUNCIO PARA FEBREIRO

Imagen
PRESENTACIÓN DO LIBRO: “PIONEROS PROTESTANTES EN LA ATENAS DE GALICIA” Autor: José Luis Fernández Díaz Pseudónimo: José Luis Fdez. Carnicero Lugar: LICEO DE OURENSE- Aula Cultural R/ V. Lamas Carbajal nº 5, Ourense Día: Mércores, 18 de febreiro de 2009 Hora: 20:15 h. ESTAM VOSTEDES CONVIDADOS

A fe em Obama

Imagen
Som moitos os milhóns de seres humanos que tenhem posta a mirada nos Estados Unidos. Quizáis esto aconteza a miúdo, pero o realmente novo é que demasiada gente tem as suas esperanzas depositadas no Obama “salvador”. Tenho que reconhecer que nom acertei cando dixem que Obama nom había ganhar as eleiçoes, nom era máis que a minha opiniom, aínda assim quero aventurar-me e expresar o que penso da situaciom actual. Cuestións aparte da transcendencia simbólica que supom que um home de cor sexa presidente dos EEUU, Obama vai ter que loitar contra a imposibilidade de resolver todos os problemas pessoales dos americanos. Ainda que pareza increibel, cidadáns de todo o mundo escrebem-lhe cartas para que solucione os seus problemas económicos nalgum caso, ou problemas de visado noutro. Temas internacionais coma a ocupaciom em IRAQ, Guantánamo, o conflicto Palestino- Israelí ou mesmo a situaciom em Cuba, ficaram aparte se logra reactivar a economía interna e logra frear o paro, que toma cifr

El paisaje

Una de las actividades que más agradan a los alumnos de cualquier colegio es el ir de excursión a algún lugar desconocido. El simple hecho de salir del Centro Escolar supone un grado de motivación extra, que en muchos casos resulta insuperable de otro modo, y la lección que aprenden penetra en sus mentes de forma indeleble. Aunque creo que es posible que el tiempo de las excursiones de fin de curso no tengan el mismo objetivo que cumplían en el pasado ( cuando solo viajaban unos pocos con posibilidades económicas) y los demás se enteraban de que existían otras ciudades por los libros y en estas ocasiones, también pienso que la buena programación de actividades complementarias (dentro del horario lectivo) puede servir como recurso didáctico fundamental para un mayor abundamiento de los contenidos que se tratan en las aulas. Una salida al medio rural puede ser bien aprovechada para disfrutar de la naturaleza y para hacer una descripción del entorno y del paisaje que vemos. Cada niño toma

O Prisciliano do Partido Galeguista

Imagen
Tendo os pes bem postos na Terra, fazer uma aposta pessoal por dedicar-se aos demáis desde a opciom política nacionalista sinceira, tem tantos riscos que nom chega com levar “casco” para que che dem labazadas pola dereita e pola esquerda. Iso mesmo foi o que lhe aconteceu ao Prisciliano do actual Partido Galeguista, e digo actual pois pouco tem que ver co partido histórico do ourensam Alexandre Bóveda. Analicemos pouco a pouco. Desde o VIII Congresso de Refundaciom o 13 de novembro do 2004 na cidade do Lérez, no que estivem presente ao ser convidado, na companha de Luis Taboada Camoeiras e doutros galegos loitadores e generosos, quixem estar calado por respeito a moitos amigos que ainda nom se decataram do grande erro de estrategia, co risco engadido, que era ir recolhendo aos revotados e expulsados doutros grupos políticos. Nese Congresso Manuel Soto foi nomeado secretario geral e no seu discurso rematou num cum “acto falhido freudiano” decindo que ía trabalhar com todas as sú