Entradas

Mostrando entradas de 2008

AS FESTAS DO NATAL

Luces, música, regalos, jogos, lotería, familia e moi bos desejos, son entre outras cousas, o que podemos olhar nestas festas no Natal. Coma se fose uma obriga, a maioría das pessoas, entramos numa dinámica que nom tem moito xeito e fazemos o que nom queremos, comprando o que nom precisamos. Ainda que algumas veces ouvimos falar de que a esencia da festa do Natal perdeu moito da súa autenticidade, persoalmente penso que sigue sendo a mesma que hai trinta anos. Nom imagino o que pensaram os nossos filhos dentro doutros trinta, pero as tradicións arrastradas pouco tenhem que ver coa revelación escrita. Os Reis magos nom eram tres, e nem podemos asegurar que fosem Reis. O tempo do nascemento de Jesús nom foi no inverno, e cando os magos forom ver ao neno, nom era recem nascido, senom sería absurdo que Herodes mandase matar aos menores de dous anos, ¿non crem vostedes?. Moito poderiamos falar da árbore do Natal, símbolo pagano, ou doutras manifestacións noutros paises, pero ao final, som

Los Estados Unidos Protestantes de América

El día 5 de noviembre de 2008 a las 5:00 h de la madrugada me di cuenta de lo poco que conozco de los Estados Unidos, de sus gentes, de su idiosincrasia y de su forma de ver las cosas, al ver la retransmisión en directo de los resultados del escrutinio de los votos en las elecciones más importantes de la historia. Contaminado por los medios de comunicación, conozco lo negativo de “un gran país”, tal como lo denominan mis amigos y conocidos. De la desinformación que fluye de los medios pude percatarme el fatídico 11 de septiembre de 2001, cuando el atentado en New York. En un país nominalmente “Protestante” , solo se veían imágenes de las Iglesias Católicas, llenas de rezos y velas encendidas. Al margen de las imágenes principales se vislumbraba al margen, algún grupo en un parque, tomados de la mano y orando. Aquello no encajaba. ¿Solo un grupito en un parque?, ¿dónde estaban los Protestantes?. Cuando el pasado día 5 Obama arrasó en las urnas y durante la celebración, un pastor protes

Arquetipos Perigosos

Aconteceu numa cidade de augas quentes, que um pobre home foi lavar os piolhos na fonte que ferve,alá polo anos 60 cando ja nom era tam habitual como fora nos 40. Chamábanlhe o ‘acolhoado’, pero para a nossa historia chamareilhe o ‘solitario’, soa melhor. Persoaje um tanto curioso e que me fai lembrar a don Celedonio, ao ascender de porco a marram, salvo que éste nunca chegaría a ser a Alcalde como na novela de Risco. A razom de estar cheo de piolhos era que vinha duma terra longana onde nunca fumigabam as plagas de insectos; viviam com eles a pesar do que picabam.O solitario era solteiro e dedicába-se todo o día a pensar, aparentar e comprar cousas e máis cousas sem valor. Mercaba souvenirs em todos os sitios que visitaba e tinha todo clasificado numa inmensa vitrina na súa morada. Todos os que o visitabam, ficabam pasmados da sua dedicaciom e em realidade queríam ser coma él. As súas crenzas estabam plagadas de fantasía e imaginaciom, e o nosso amigo decidiu adaptar-se ás costumes ga

RIQUEZA OTOÑAL

Imagen
En esta época otoñal las niñas y los niños de nuestras ciudades y de nuestras aldeas, descubren la riqueza que nos llega con esta singular estación. A pesar de todos los recursos que hay en los centros educativos, ninguno es comparable y puede superar al de la propia Naturaleza que nos rodea y de la que formamos parte. Sus frutos, su colorido, sus especies animales y vegetales, las hojas formando un cálido manto en los senderos, la temperatura agradable en el ocaso de sus días y las gentes, las tradiciones y las costumbres de siempre, caen en las mentes de todos y penetran en los corazones de los más pequeños. En la mayoría de los colegios de educación primaria de Galicia, los profesores hacen excursiones con sus alumnos para tener contacto directo con el medio Natural. Dentro de la programación de cada ciclo de primaria surgen circunstancias imprevistas que enriquecen los objetivos propuestos, con el fin de alcanzar las competencias básicas que cada discente debe adquirir. Al querer p

PAZ EN LA INDIA

Imagen
Visitar la India en estos momentos puede ser una experiencia inolvidablemente amarga, aunque obviamente no es lo mismo ir de turismo que vivir allí el día a día. La actualidad me obliga a hablar de uno de los 28 estados por los que está formada y ojalá no tuviera que hacerlo. Orissa es un estado situado en la costa este de la India con una población censada hace 7 años de más de 36.000.000 habitantes. Está cerca de Bengala Occidental con la que limita al norte y tiene por capital Bhubaneswar, famosa por sus templos. Desgraciadamente este estado es famoso desde el pasado mes de agosto por la persecución que sufren católicos y protestantes por el hecho de dar testimonio de su fe. En el periódico digital http://www.religiondigital.com/ podemos leer como los católicos denuncian la esclavitud de las castas y expresan su testimonio de esta forma: «Antes eran como esclavos. Ahora una parte de ellos estudian en nuestras escuelas…”. Esas 15 mil escuelas católicas de la India han cerrado sus p

EL ERROR DE TAGORE

Imagen
Siempre me ha llamado la atención la buena acogida que tiene y ha tenido la Obra de Tagore en España a lo largo de los tiempos, a pesar de que según nos relata el profesor Shyama Frasad Ganguly de la Universidad Jawaharlal Nehru de Nueva Delhi, la mayor parte de Occidente sufriera un desengaño mayúsculo con su pensamiento (expresado en el correspondiente rechazo en Europa), tras haberle otorgado la Academia Sueca el Premio Nóbel en 1913. Sus ciegos seguidores opinan que fue debido a las traducciones del bengalí, y aunque no les falta razón, siempre eluden citar las consecuencias políticas y sociales que supondrían sus ideas. Quien ose someter a tela de juicio la Obra literaria de Tagore no saldrá bien parado, ya que en su conjunto es deliciosamente fantástica, aun así escritores de prestigio como Gabriel García Márquez y Octavio Paz no han dudado en criticarla; este último aseguraba que Tagore “es un gran artista pero no es un pensador”. Un pensador crea y busca un pensamiento nuevo y

O Atlas Histórico da Galiza

http://www.youtube.com/watch?v=BydgNhJWYIk A editorial “Ediçoes de Galiza” que tem a sua sede en Sant Cugat del Vallès (Barcelona), vem de sacar a luz uma fermosa publicaciom de autoría de José Manuel Barbosa Álvares e José Manuel Gonçales Ribeira, que ja está nas livrarias. O Atlas Histórico da Galiza está motivado por dous nenos galegos de Entrimo, Ismael e Cristiam, que cando assistiam ás aulas do mestre Barbosa, nom acreditabam que a nossa historia, a dos galegos, poidese estar tam contaminada pola de Castela e tam mal contada polos historiadores. Estes nenos galegos, que agora ja som grandes, estabam cheios de curiosidade e líam nos livros moitos episodios da historia nos que tinham dúbidas razoaveis. Cando as dúbidas generarom conflictos, o mestre Barbosa prometeulhes fazer um Atlas da Historia da Galiza para eles, e a eles llo dedicou. A elaboraciom do Atlas durou 8 anos, moitos meses de compresiom e asimilaciom e uma chea de documentaciom cuma biblografía que supera o centenar

A praia, o sol e a especulaciom

Imagen
Uma das experiencias máis insólitas é poder observar e disfrutar duma paisagem virgem na Natureza. Onde a mao do home ainda nom chegou. Iso aconteceu hai máis de 15 anos cando celebrábamos as Jornadas de Corcubiom e visitábamos a Costa da Morte. Em Fisterra tinhamos que ir por uma pista a pé, até a praia do Rostro, topando polo caminho hermosas flores e prantas, das que nom acreditaba-mos da sua existencia. Hoje nom podo dicer o mesmo, despois de tantas “Fragadas e PePadas”, porem ainda vale a pena visitar e difrutar das gentes, da fala galega seseante e dos longueirós e os percebes da zona. As praias despois da ruina do petroleiro, négome a chamarlhe polo seu nome prestigioso, ainda se estam a recuperar. Por fortuna, á Galiza todo chega tarde, e salvo raras excepcións, as costas ainda som protegidas por políticas progresistas, grazas ao Conselheiro de Medio Ambiente e desenvolvemento sostible, Pachi Vázquez e ao governo presidido por Tourinho que apoia a sua gestiom. Desejamos que ac

O sentimento liberal na Galiza

Imagen
Baixo este título temos a publicaciom da Real Academia Galega do ano 1977, referida ao primeiro discurso lido por Antón Vilar Ponte o día 24 de julho de 1934, no acto da sua recepciom pública como académico, ocupando o escano de D. Manuel Lago González, doce tudense de meigo sorriso. Som moitas as cousas que haberia que destacar no discurso, que leva o fio conductor da historia dos galegos, co obxectivo definido de mostrar o sentimento liberal na Galiza. Pero a Vilar Ponte pareceulhe que a melhor forma de comezar sería citar a frase de D. Miguel de Unamuno no seu libro titulado “Por tierras de España y Portugal”, no que expresa que Galiza tem um alma liberal. Ademáis, Vilar Ponte, e despois desta isagoge, atopa em persoajes coma Prisciliano, um espíritu liberal, consustancial á democracia e comum na nossa Terra. O herexe Prisciliano desde o século IV, foi devanceiro da reforma Luterana do s. XVI , coas súas doctrinas sobre a libre interpretaciom de homes e mulheres das Sag

LA REVISTA DE LA ATEO

Imagen
La pasada semana hablé de los maestros de la Asociación de Trabajadores de la Enseñanza de Orense (A.T.E.O.), y pudimos observar algunos de los principios que seguían aquellos maestros dedicados en cuerpo y alma a los niños. También conté algo de la publicación que tenían y sobre ella, hoy, quiero abundar un poco. Escuela de trabajo era una revista pedagógica, mensual, que pertenecía a la ATEO. Su consejo de redacción estaba dirigido por Baltasar Vázquez y su secretario era Abel Carbajales. Entre los colaboradores había personas de ideas progresistas: D. Manuel Sueiro, ideólogos de la propia asociación: D. Antonio Fernández Carnicero y Luis Soto Fernández. Personas vinculadas al gobierno de la II República: D. Marcelino Domingo y D. Rodolfo Llopis y el Director de la Escuela Laica neutral: D. Hipólito Sinforiano Luengo, sita en la antigua calle Reina Victoria. La publicación de la ATEO estaba dirigida a todos aquellos que querían que la enseñanza saliese del oscuro tunel en el que se e

Fama e envexa

Falabamos a semana pasada, nestas páginas de opiniom de ”La Región”, de idiosincrasia e decepciom, e ainda que o presente artigo nom pretende ser uma segunda parte, tenho que identificalo dalguma maneira coa ideia que manifestaba o martes pasado, no que expresaba o duro que nos resulta aos galegos, apoiar-nos uns a outros na nossa terra. Hoje falaremos da envexa, característica propia da especie humana, e segundo Unamuno, moi extendida entre os espanhois. A definiciom dada pola RAE, nom satisface moito ao afirmar que a envexa é: “Emulación, deseo de algo que no se posee”. Buscando en Wikipedia topámo-nos com que envexa é uma emociom experimentada polo que se interesa em algo que pertence a outra pessoa, e iso é moito melhor para seguir adiante. Os especialistas afirmam que a envexa sempre vem tapada por aqueles que a practicam com regularidade, e algumas das razóns, podem ser compartidas sem ter que esforzar-nos com razoamentos e circumloquios inútiles. Para a pessoa que tem envexa dos

A higiene mental: um valor descoidado.

Dentro da diversidade cultural e intelectual está o conjunto de pessoas que vivem en lugares outos e que nom som capaces de comtemplar a posibilidade de mirar de cando en vez a faciana dos demáis para compartir e aprender algo deles. Neste apartado estam algúns especialistas que trantam temas de vital importancia para todos e que nom chegam aos cidadáns debido á complejidade da terminología empregada ou distancia que imponhem eles mesmos sem máis razóns de peso. Entre eses temas fundamentais está o da higiene mental. Éste é um valor do que poucas pessoas falam e mesmo a procura da informaciom é difícil e está reservada a uns poucos. Tam só está comezando a introducir-se, sem abundar no contido como faremos hoje, em algúns libros de valores para a convivencia, e o que sorprende moito é que nom se estableza como um valor prioritario dada a importancia que supom ter uma mente sana. Uma boa forma de comezar é dicer o que nom é a higiene mental: · Alcanzar os propósitos que tes programados

Periódico digital

Lee mis artículos en PROTESTANTE DIGITAL. http://www.protestantedigital.com/new/nowMasSobreEsteAutor.php?aut=66&sec=0 Da tu opinión con respeto y libertad.

Los maestros de la A.T.E.O.

En estos tiempos en que los modelos de educación se hallan en entredicho, me he atrevido a sobrevolar sobre fabulosa documentación relativa a los maestros de la A.T.E.O. en Ourense, y en concreto, en sus 22 revistas editadas entre 1932 y 1933. Mucho se ha hablado de las preocupaciones metodológicas y de cómo se debe enseñar. En la revista Escuela del Trabajo, de la ATEO, se animaba a que los docentes que realizaran ensayos con nuevos métodos, publicaran sus resultados y conclusiones en la revista antes citada, con la finalidad de difundir trabajos enfocados a la renovación, en consonancia con las Pedagogías del momento. Estamos en 1932, y ya desde el 16 de mayo de 1931, los obreros de la enseñanza, comienzan a asociarse, creando una agrupación la cual va estar ubicada en la Casa del Pueblo, en Ourense. El Magisterio, en general, miraba con desconfianza y desagrado al grupo de camaradas, unidos bajo ideas de progreso y cualquier acto de liberación del Magisterio. Consideraban los de

ARTIGOS DA PRENSA:CRISIS, WHAT CRISIS?

Um LP clásico de Supertramp amosa uma situaciom moi semelhante á que estamos vivindo. Ainda que pareza increibel, moitos dos que seguimos os grupos de rock de calidade, pensamos de inmediato neste título, no que se amosa a un individuo tomando o sol, despreocupado pola poluciom de fábricas e máis fábricas ás súas costas. Este símil reflicte moi bem os acontecementos de hoxe. Por uma parte o Partido Popular loitando numa crise polo poder sem precedentes, por outra o petróleo polas nubes abrasando a economía das pequenas empresas e finalmente as hipotecas medrando e medrando até a ruína das familias. Porem, esto é o que todo o mundo pode ver, comentar e opinar. Poucas veces facemos um alto para mirar ao nosso arredor. Poucas veces meditamos, falo por mim, em que leis como a da dependencia, som fundamentais para os que estam a sufrir moi perto de nós. O que acontece é que nom vemos esa necesidade, porque nom nos toca, nom vai com nós. Da mesma forma fai o home de Supertramp, é melhor mira

Los pelotas de Dios

Con frecuencia escuchamos la facilidad que tienen algunos para hacer la pelota a los demás y curiosamente, también podemos identificar a aquellos que les encanta estar rodeados de pelotas que les dicen a todo que sí. ¡Vamos! que todo se trata de un, quid pro quo que dirían los latinos, que roza los límites de la moralidad en algunos casos, al estar unos y otros al servicio de lo que haga falta, para que la cadena de favores no se rompa, o la oportunidad de alcanzar poder por parte de los más mediocres, no se malogre. En ese juego no entramos todos, por fortuna, pero es constatable que antes o después, a todos nos llega la oferta. Con Dios pasa tres cuartos de lo mismo. Hay mucho pelota de Dios, y lo digo desde el más profundo respeto a alguien en quien creo como Salvador personal. La gente emplea esta frase sin pensar, pero es muy cierta. No en el sentido de magnificar la cantidad de personas que se dedican a adular a los demás, sino en el sentido literal de la frase. Cuando todo march

Artigos de educaciom: Publicado na revista Saudiña

Imagen
A revalorización dos valores Nota: Neste artigo empregouse a norma oficial do galego Con frecuencia escoitamos que os valores que esta sociedade ten estanse perdendo día a día, ou que simplemente carece deles pero en poucas ocasións apórtanse datos concretos en relación a que valores estamos a falar. Cando unha sociedade está dirixida por uns responsábeis que apoian a liberdade de pensamento, sen ligazóns sectarias algúns sectores sociais fan un pendón das inxustizas e un facho dos desacertos do presente, contraposto co estado bucólico do pasado. Nada máis lonxe da realidade. A sociedade está formada por individuos e moitas veces se estamos en contra, estaremos enfrontándonos a nós mesmos. No ámbito educativo, cada vez é máis complicado dar aulas!, pero detrás de cada alumno/a que non ten un bo comportamento, hai, nun alto tanto por cento, unha traxedia persoal, familiar e social. A falla de comunicación entre docentes e alumnos, entre pais e fillos, entre algunhas Administracións e os

Artigos de prensa: O Israel oculto

Artigos de prensa: O Israel oculto Alá polo ano 1220 A C o rei de Egipto, Merneptah, erguía uma columna na que punha: “Israel está asolado: non fica del semente”. Catro séculos despois o rei de Moab afirmaba: “Israel pereceu de todo e para sempre”. ¿Cal é a razon de querer aniquilar a Israel desde a antigüidade?. Alí onde están os xudeos hai prosperidade económica e desde 1948 voltaron a ser uma nación con terra. Levaban dispersos desde o ano 70 (se exceptuamos a resistencia de Masada até o ano 73) ano en que Tito, un 26 de setembro tomou a cidade de Jerusalem, non deixando nela pedra sobre pedra, como Jesús profetizaba 37 anos antes, chorando sobre a cidade, segundo os Evanxelhos. Pero ainda deste xeito, mantiveron os seus costumes, a súa lingua e mesmo a súa identidade como pobo. Non existe outro pobo que habendo desaparecido como nación, como Ente político,durante tantos séculos, voltase a ser reconhecido como tal. Na segunda guerra mundial quixeron aniquilalos como pobo xudeo, pero

Artigos de prensa: As competencias básicas no ensino

Artigos de prensa:As competencias básicas no ensino JOSÉ LUIS FERNÁNDEZ DÍAZ (*) Cando alguén ten a responsabilidade de dedicarse ao Ensino tópase con algumas cuestions de profundo calado, formuladas polos alumnos, e que non tenhen respostas triviais, como por exemplo: “ ¿Qué dianhos nos importa quen foi Carlos V ou Felipe IV se eu vou ser contable na empresa do meu pai?, ou ¿para que tenho que estudar o que é o feudalismo se xa sei que vou trabalhar na construcción?. Francamente nun mundo onde o motor é o dinheiro e onde se valora máis a quen máis ten non resulta doado encauzar uma resposta que satisfaga aos mozos e mozas que están nun ensino obrigatorio, con olhos para ver o que acontece e que non tenhen nen un cabelo de parvos. Contan que antes da LOGSE a resposta dalgún docente era “ tí estás aquí porque queres…” pero agora esa premisa é anacrónica. Conscientes diso, os diferentes governos da Comunidade Europea formulan un novo conceito que en pouco tempo será moi común entre profe

Artigos de Prensa: convivencia e educación

Estes som os artigos publicados no jornal "LA REGION" de Ourense Convivencia e educación Neste recuncho da Hispania todo chega con retraso, eso sí o bo e o malo. Cando no resto das Comunidades Autónomas estaban preocupadas pola convivencia dentro das aulas, fundamentalmente na secundaria obligatoria, nós ainda non percibíamos o problema con tanta urxencia como para cubrirnos de cinza e rachar as vestiduras. Cando a emigración era uma realidade numerosa no conxunto do Estado, aos nosos gobernantes galegos causábalhes hilaridade, e mesmo lhes parecía pintoresco, ver a persoas de cor paseando polas rúas ou mulheres co “chador” na súa testa. Actualmente, e grazas ao governo que agora temos na Xunta, o conceito de modernización non fica en fazer corredoiras, beneficiar aos que máis tenhen e despreocuparse polo futuro inmediato para aforrar. É posibel que tardemos moito en esquecer ao Vicepresidente enmendándolhe de cando en vez a plana ao Presidente Touriño, poren fagamos un esfor