Paisaxe e Cultura
Um día calquera, sem querelo, acontecem cousas que nom esperas e consegues livros que ja som historia. Pero nom tería sentido falar do livro titulado “Paisaxe e Poesía” publicado en 1955 pola editorial Galaxia, se nom hoube-se posibilidade de que quem queira leelo, poida fazelo. Assim podo dicer que na Rede de Bibliotecas de Galiza podemos topalo co Rexistro: 8532.
Describilo como uma delicia é pouco. Quizais sexa um deses livros que pouca gente lee ao tratar-se dum conjunto de ensaios, relacionados coa paisaxe galega. Se fose novela tería máis público, porem o seu contido é denso e profundo. O primeiro dos ensaios é de D. Ramón Otero Pedrayo e nel expresa magistralmente a idiosincrasia galega no seu conjunto. Nom esquece ao povo marinheiro e establece relacións coa cosmología, a matemática e coa música. Vale a pena transcribir parte do texto no que define o proceso primaveral na Nosa Terra: “... preludio de ordenación cósmica, preparación do cadro xeométrico; ensaio de coor ceibe e mensura nova do mundo...; trunfo dos equilibrios da lus e dos verdes novos na forma case cegada á lediza e gozo da perfeición esferoidal.” Em canto á música fala dos primeiros cantos dos paxaros e exprésao coa premisa “O tecido de son encobre a Galiza. Un tremor musical anunzador do velo froral das xesteiras”. Pero com todo o que podería aportar ao espíritu a paisaxe galega, ao afondar na alma dos galegos, Don Ramón afirma como conclusom: “ ... no espírito durme – no espírito dos galegos e mariñeiros- un amor ao cósmico e sinxelo da montaña e do mar...”. Todo um tratado fabuloso sobre a paisaxe galega, que moitos nom sabem aprezar no día a día e que lembram na longanía. Quizáis por iso os galegos fan-se galegos longe da terra da paisaxe.
Outros ensaios que merecen a nossa atenciom formam parte do livro que estamos a ver. Entre eles falarei de José Luis Alleu Andrade que titula o seu estudo baixo o epígrafe: “ O nosso sentimento da paisaxe” na que relaciona a paisaxe galega coas obras de Cezanne e Rainer Mª Rilke (o impresionante poeta alemam), sem esquecer outros poetas galegos. Completam o livro um tratado de Cuevillas sobre a Paleopaisaxe e outro de A. Cunqueiro, escrito em castelhano, e titulado “El paisaje en la concepción poética”.
Demasiadas veces esquecemos aos intelectuales galegos que escribirom livros inmortais. No fazer educativo está o descubrir a cadaquem sem esquecer os de hoje, por iso é importante que os mestres fagam um uso axeitado dos livros de texto, deixando um tempo importante para a investigaciom e a búsqueda noutros livros de galegos ilustres que trabalharom e trabalham em temas monográficos de vital importancia. Demasiadas veces, cando chega o final do curso, preocupa máis rematar os livros que mergulhar-se no curriculo buscando cada um dos temas propostos. Este livro que hoje apresento é um alento de ánimo a aqueles que tenhem como objectivo que a leitura e o amor aos livros seja cada día maior. Todo um presente para o espíritu e um reto para o leitor exquisito.
Describilo como uma delicia é pouco. Quizais sexa um deses livros que pouca gente lee ao tratar-se dum conjunto de ensaios, relacionados coa paisaxe galega. Se fose novela tería máis público, porem o seu contido é denso e profundo. O primeiro dos ensaios é de D. Ramón Otero Pedrayo e nel expresa magistralmente a idiosincrasia galega no seu conjunto. Nom esquece ao povo marinheiro e establece relacións coa cosmología, a matemática e coa música. Vale a pena transcribir parte do texto no que define o proceso primaveral na Nosa Terra: “... preludio de ordenación cósmica, preparación do cadro xeométrico; ensaio de coor ceibe e mensura nova do mundo...; trunfo dos equilibrios da lus e dos verdes novos na forma case cegada á lediza e gozo da perfeición esferoidal.” Em canto á música fala dos primeiros cantos dos paxaros e exprésao coa premisa “O tecido de son encobre a Galiza. Un tremor musical anunzador do velo froral das xesteiras”. Pero com todo o que podería aportar ao espíritu a paisaxe galega, ao afondar na alma dos galegos, Don Ramón afirma como conclusom: “ ... no espírito durme – no espírito dos galegos e mariñeiros- un amor ao cósmico e sinxelo da montaña e do mar...”. Todo um tratado fabuloso sobre a paisaxe galega, que moitos nom sabem aprezar no día a día e que lembram na longanía. Quizáis por iso os galegos fan-se galegos longe da terra da paisaxe.
Outros ensaios que merecen a nossa atenciom formam parte do livro que estamos a ver. Entre eles falarei de José Luis Alleu Andrade que titula o seu estudo baixo o epígrafe: “ O nosso sentimento da paisaxe” na que relaciona a paisaxe galega coas obras de Cezanne e Rainer Mª Rilke (o impresionante poeta alemam), sem esquecer outros poetas galegos. Completam o livro um tratado de Cuevillas sobre a Paleopaisaxe e outro de A. Cunqueiro, escrito em castelhano, e titulado “El paisaje en la concepción poética”.
Demasiadas veces esquecemos aos intelectuales galegos que escribirom livros inmortais. No fazer educativo está o descubrir a cadaquem sem esquecer os de hoje, por iso é importante que os mestres fagam um uso axeitado dos livros de texto, deixando um tempo importante para a investigaciom e a búsqueda noutros livros de galegos ilustres que trabalharom e trabalham em temas monográficos de vital importancia. Demasiadas veces, cando chega o final do curso, preocupa máis rematar os livros que mergulhar-se no curriculo buscando cada um dos temas propostos. Este livro que hoje apresento é um alento de ánimo a aqueles que tenhem como objectivo que a leitura e o amor aos livros seja cada día maior. Todo um presente para o espíritu e um reto para o leitor exquisito.
Comentarios